یکی را دوست دارم ولی او باور ندارد !!

یکی را دوست دارم همان کسی که شب و روز به یادش هستم ولی نمیداند

و لحظات سرد زندگیم را با گرمای عشق او میگذرانم

کسی را دوست دارم که میدانم
هیچ توان گفتن عشقم را به او ندارم .......

نمی توانم بگویم .... ترسم دارم از گفتن

هیچگاه به او نخواهم رسید

و هیچگاه نمی توانم دستانش را بفشارم

کسی را دوست می دارم

دوست داشتنی که بیشتر از هر کسی است

همان کسی که مرا اسیر قلبش کرد

کسی را دوست دارم

 میدانم که حالا او دیگر برایم یکی نیست

او برایم یک دنیاست

یکی را برای همیشه دوست دارم

کسی که هرگز باور نکرد عشق مرا

کسی که هرگز اشکهایم را ندید و ندید که چگونه

از غم دوری و دلتنگی اش پریشانم

یکی را تا ابد دوست دارم

کسی که هیچگاه درد دلم را نفهمید و ندانست که

او در این دنیا تنها کسی است  که در قلبم نشسته است

یکی را در قلب خویش عاشقانه دوست دارم

کسی که نگاه عاشقانه ی مرا ندید

و لحظه ای که به او لبخند زدم ، نگاهش به سوی دیگری بود !!!!!

آری یکی را از ته دل صادقانه دوست دارم

کسی که لحظه ای به پشت سرش نگاه نکرد که من چگونه عاشقانه به دنبال او میروم

کسی را دوست دارم که برای من بهترین است

از بی وفایی ها ، رنجش ها و قهر هایش که بگذرم ،برای من عزیزترین است .....

یکی را با همین قلب شکسته ام

با تمام احساساتم و بی بهانه دوست دارم

کسی که با وجود اینکه قلبم را شکست ....

من او را دوست دارم بدون هیچ دلیلی

چون دوست داشتنی که دلیل داشته باشد ، یا احترام است یا ریا

اما هنوز هم در این قلب شکسته ام جا دارد

یکی را دوست دارم ، .....ولی چگونه بگویم به او ؟؟

با اینکه این دوست داشتن دیوانگیست اما من دیوانه وار تنها او را دوست دارم!!