عشق اقیانوس وسیعی است که دو ساحل رابه یکدیگر پیوند میدهد

life whithout love is none sense and goodness without love is impossible

زندگی بدون عشق بی معنی است و خوبی بدون عشق غیر ممکن

love is something silent , but it can be louder than anything when it talks

عشق ساکت است اما اگر حرف بزند از هر صدایی بلند تر خواهد بود

love is when you find yourself spending every wish on him

عشق آن است که همه خواسته ها را برای او آرزو کنی

love is flower that is made to bloom by two gardeners

عشق گلی است که دو باغبان آن را می پرورانند

love is like a flower which blossoms whit trust

عشق گلی است که در زمین اعتماد می روید

love is afraid of losing you

عشق یعنی ترس از دست دادن تو

no matter what the question is love is the answer

پاسخ عشق است سوال هر چه که باشد

when you have nothing left but love than for the first time you become aware that love is enough

وقتی هیچ چیز جز عشق نداشته باشید آن وقت خواهید فهمید که عشق برای همه چیز کافیست

love is the one thing that still stands when all else has fallen

زمانی که همه چیز افتاده است عشق آن چیزی است که بر پا می ماند

love is like the air we breathe it may not always be seen, but it is always felt and used and we will die without it

عشق مثل هوایی است که استشمام می کنیم آن را نمی بینیم اما همیشه احساس و مصرفش می کنیم و بدون ان خواهیم مرد

گفتم تو شیرین منی   گفتی تو فرهادی مگر

گفتم خرابت میشوم   گفتی تو ابادی مگر

گفتم که بر بادم مده   گفتی تو طوفانی مگر

گفتم که خاموشم مکن   گفتی تنو فانوسی مگر

گفتم ز کویت می روم   گفتی تو ازادی مگر

گفتم فراموشم مکن   گفتی تو در یادی مگر

گفتم دلم با عشق توست  گفتی دلم بی رنگ  ز توست

 رد پایت بر غزل هایم چه زیبا مانده است
 از تو و عشقت برای من همین ها مانده است

 کوله بارت را به دقت بستی اما خوب من
 خاطرات خوب تو در ذهن من جا مانده است

                     " دلم تنگته "

وقتی تو نیستی

نه هست‌های ما چونانکه بایدند 

                                                نه بایدها . . .

 مثل همیشه آخر حرفم 

                                    و حرف آخرم را 

                                                              با بغض میخورم

 عمری است لبخندهای لاغر خود را 

  در دل ذخیره می‌کنم 

  باشد برای روز مبادا

 اما

در صفحه‌های تقویم

 روزی به نام روز مبادا نیست

 آن روز هرچه باشد 

                    روزی شبیه دیروز 

                                     روزی شبیه فردا 

                                                روزی درست مثل همین روزهای ماست

 اما کسی چه می‌داند؟ 

                                    شاید 

                                        امروز نیز روز مبادا باشد!

 وقتی تو نیستی 

 نه هست‌های ما چونانکه بایدند

                                                نه بایدها . . .

 هر روز بی تو روز مباداست.

سالها رفت و هنوز

یک نفر نیست بپرسد از من

 که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟

صبح تا نیمه ی شب منتظری

همه جا می نگری

گاه با ماه سخن می گویی

گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟

صدفی در دریا است؟

نوری از روزنه فرداهاست

یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟

چه جای شکوه اگر زخم آستین خوردم

که هرچه بود ز مار درآستین خوردم

فقط به خیزش فواره ها نظر کردم

فرود آب ندیدم! فریب از این خوردم

مرا نه دشمن شیطانی ام به خاک افکند

که تیر وسوسه از یار ِ  در کمین خوردم

ز من مخواه کنون با یقین کنم توبه

من از بهشت مگر میوه با یقین خوردم !

قفس گشودی ام و " اختیار " بخشیدی

همین که از قفست پر زدم ٬ زمین خوردم

آسمـان هـم کـه بـاشی

بـغلت خـواهــم کـرد ...

فکر گستـردگی واژه نباش ...

هـمه در گـوشه ی تـنهایـی مـن جا دارنـد ...

 

  پیچَکے میشَوم وحشے 



میپیچَم بہ پَر و پآے ثآنیہ هآیَت 



تآ حَتے نَتوـآنے آنے 



بے مَـטּ بودטּ رـآ زندگے کُنے

از ساناز جون

نم نم باران كم است اي آسمان فرياد كن

قامت پيچك خميده است آسمان بيداد كن

ريشه ها در قعرخاك و سايه ها روي زمين
آسمان اين سايه ها را از قفس آزاد كن

دست خورشيدي اگر بر قامت پيچك زدي
شاپركها را فقط با نور ماهت ياد كن

شيشه ي عمر شقايق از دلش محكمتر است
اندكي هم اين نصيحت را به گوش باد كن

بغض نيلوفر فقط با گريه ات وا مي شود
آسمان همت كن و نيلوفري را شاد كن